Title: Do you?
Pairing: Eland’orr × Enzo
Rate: R18
Note: ภาคต่อ #ชอบเธอ Modern AU กับพี่เอลันดอร์และน้องเอนโซ
เทอมสุดท้ายผ่านไปท่ามกลางความงุนงงของนักเรียนบางส่วน— ไม่สิ, แทบจะทั้งหมดเลยมากกว่า ในวันที่นักเรียนชั้นปีสุดท้ายโบกมือลาจากสถาบันเก่าเตรียมใช้ชีวิตใหม่ในรั้วมหาวิทยาลัย เอลันดอร์แสดงออกอย่างโจ่งแจ้งเป็นครั้งแรกว่าตนกำลังคบหากับเด็กหนุ่มรุ่นน้องที่บุคลิกต่างกันสุดขั้ว ถึงจะเห็นเพียงครู่เดียวว่าชายตัวสูงเข้าไปกอดคอรุ่นน้องพร้อมก้มหน้าลงไปจูบริมฝีปากน่ารักน่าชังนั้นเบา ๆ ก็เป็นอันชัดเจนแล้วว่าทั้งสองอยู่ในสถานะอะไร
น้อยคนที่จะเข้าหาเอนโซ และส่วนมากมักเป็นเรื่องที่สำคัญ แต่เมื่อเรื่องของหนุ่มหน้าหล่อประจำโรงเรียนที่เพิ่งสำเร็จการศึกษาเริ่มเป็นประเด็นร้อนขึ้นมา ผู้คนมากมายเลือกที่จะถามเอนโซที่พบตัวได้ง่ายกว่าถึงเรื่องราวก่อนหน้าตลอดหนึ่งเทอมเต็ม
แน่นอน, ทุกคนได้รับปฏิกิริยาเดียวกันหมด
สายตาคมที่ตวัดมองราวกับจะกินเลือดเนื้อจนต้องล่าถอยและไม่เอ่ยปากพูดถึงมันอีก(เมื่ออยู่ต่อหน้าเอนโซ)
…
“หนูครับ พี่คิดถึง”
วิดีโอคอลถูกเปิดตั้งค้างไว้และเชื่อมกับหูฟังบลูทูธไม่ให้เกะกะยามเจ้าของเตียงสีขาวนอนไขว้ขาจับดินสอวาดอะไรเล่นไปเรื่อยเปื่อย เอนโซเหลือบมองปลายสายที่กำลังเดินอยู่ในร้านสะดวกซื้อ หยิบจับซองขนมที่ต้องการทั้งที่ปากเอ่ยถึงแต่ตัวเขา
“อยากกอด อยากหอม”
“ไม่ให้ไปหาจริง ๆ เหรอครับ”
คนถูกถามแสร้งก้มหน้าลงเพราะรู้ดีว่าเมื่อไหร่ที่อีกฝ่ายใช้น้ำเสียงง้ำงอ จะต้องตามด้วยสีหน้าน่าสงสารเหมือนสุนัขถูกเจ้าของสั่งให้นั่งแล้วแกว่งขนมล่อไม่ยอมให้กิน
“ดึก”
“ค้างบ้านหนูไงครับ”
เอนโซเดาะลิ้น ขมวดคิ้วอย่างรำคาญใจที่อีกฝ่ายดึงดันจะมาหาเขาอยู่บ่อยครั้ง และส่วนมากจะปฏิเสธไม่ให้อีกฝ่ายมาเหยียบรั้วบ้านของเขา
เพราะทุกครั้งที่เอลันดอร์มาหา มักมีแต่เรื่องชวนหายใจไม่สะดวก
“สัญญาว่าแค่จูบ”
ให้มันจริง
.
.
.
จากขนมเพียงสองซอง กลายเป็นว่าเอลันดอร์หิ้วถุงพลาสติกที่เต็มไปด้วยขนมนมเนยนับไม่ถ้วนติดมือมาด้วยเมื่อแฟนหนุ่มไฟเขียวให้เขามาค้างที่บ้าน อาจจะเพราะลิงโลดด้วยส่วนหนึ่ง อีกส่วนเพราะรู้ว่าเอนโซคร้านจะออกไปไหนมาไหนหากไม่ต้องหาแรงบันดาลใจนอกบ้านจริง ๆ จึงซื้อของทานเล่นมาติดที่บ้านไว้ไม่ให้คนน่ารักต้องลำบากโผล่หน้าไปรับแสงให้รำคาญตา
“ฮึ่ม…”
เอนโซค่อนข้างจะรำคาญ ไม่สิ, เขารำคาญทุกครั้งที่เอลันดอร์ดันทุรังจะอุ้มเขาไปอยู่บนตักให้สะดวกแก่การกอดหอมให้สาแก่ใจเจ้าตัว เขาไม่ชอบสกินชิป แต่ยอมรับว่ามันก็เคลิ้มดีเวลาสันจมูกโด่งคลอเคลียที่ลำคอ
“ผมจะ— ทำงาน”
คนถูกคุกคามเบี่ยงหน้าหนี ร่างกายที่ผอมกว่าถูกกอดกระชับเอวไว้แน่นทั้งยังถูกพาดแขนทับช่วงไหล่จนยากที่จะขยับตัวออกห่าง เอนโซดิ้นขลุกในอ้อมแขนแกร่งของเอลันดอร์ แก้มขาวถูกจู่โจมไม่หยุดสักทีตั้งแต่ถูกบังคับหย่อนก้นเกยต้นขาอีกฝ่าย
“จะโกรธแล้วนะ”
คนถูกขู่ส่งเสียงขำ, ไหล่แคบสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อมือแกร่งสอดใต้สาบเสื้อไปลูบจับหน้าท้องที่มีเนื้อส่วนเกินออกมานิดหน่อยยามหดงอตัว “นุ่มนิ่ม” เอนโซหน้าหงิก มือฟาดเพี๊ยะลงที่ท่อนแขนแกร่งอย่างฉุนเฉียว ไม่ได้โกรธที่ถูกแซวอ้อม ๆ ว่าเริ่มมีน้ำหนักเพิ่ม แต่โมโหที่อีกฝ่ายเริ่มจะอยู่ไม่สุข
“ขอจูบจากคนดีหน่อยครับ”
เอลันดอร์เกยคางลงบนไหล่แคบ ส่งสายตาหวานชื่นให้เด็กหนุ่มที่ทำเป็นเมินหน้าหนีจนเขาต้องงัดไม้แข็งขึ้นมาใช้
“… !”
เรียวนิ้วที่วนบริเวณแอ่งสะดือขยับขึ้นมาตะปบแผ่นอกแบนราบที่พอจะมีผิวเนียนลื่นมือให้บีบจับตามใจชอบ “พ— พอเลย” เอนโซยกสองมือทาบไว้ทันทีไม่ให้มือแกร่งคู่นั้นขยำร่างกายตัวเองเล่นอย่างนึกสนุก ใบหน้าน่ารักหันข้างกลับไปอย่างจำยอมให้แฟนหนุ่มสุดหล่อก้มลงมางับกลีบปากสวยให้สมใจอยาก
มือหนาสอดผ่านคอเสื้อตัวโคร่งจับคางมนไว้กับที่ไม่ให้อีกฝ่ายเบี่ยงหน้าหนีเมื่อนึกรำคาญหรือเกิดอาการขวยเขินฉับพลันจนสู้หน้าไม่ไหว ริมฝีปากเล็กถูกเม้มงับเบา ๆ เชิงบังคับให้เผยอริมฝีปากออก หนุ่มผมขาวแหย่ลิ้นหยอกกับอีกฝ่ายอยู่ครู่ จนเจ้าตัวยอมแพ้ปล่อยเลยตามเลยให้อีกฝ่ายฉกชิมโพรงปากนี้อย่างที่ต้องการ
แฟนหนุ่มรุ่นน้องของเขาทั้งน่ารักและเป็นเด็กดี เมื่อรู้ว่าไม่สะดวกจึงปรับองศาใบหน้าให้กลีบปากสองคู่ประกบกันอย่างพอเหมาะโดยไม่ต้องรอให้เขาเป็นฝ่ายชี้นำ, โพรงปากเล็กทั้งอุ่น ทั้งชื้น แถมนิ่มอย่างกับเยลลี่ชั้นดีชวนให้ขบเคี้ยวสนุกปาก
ถึงสัญญาไว้ว่าจะจบแค่จูบ แต่เอลันดอร์หวังสูงอยู่เสมอทุกครั้งที่มีโอกาสได้ต้องตัวร่างขาว
กอดจูบเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว ข้อนี้เอนโซรับได้ตั้งแต่เริ่มคบหากันใหม่ ๆ แม้มันจะทำให้เขารำคาญอยู่บ่อยครั้งกับความไม่รู้จักพอของชายหนุ่มรุ่นพี่ นานวันเข้านักดนตรีมากความสามารถยิ่งแสดงออกผ่านสายตาว่าเขาปรารถนาเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ มากกว่าเดิมตามความสนิทสนม — ทางกาย
สายตาของเอลันดอร์ทำให้เขาหนักใจ, แต่เอนโซไม่ได้ปฏิเสธเสียทีเดียว
และอาจเพราะความไม่รู้จักพอ แค่จูบราวครึ่งชั่วโมงก็ทำเอาศิลปินวัยเยาว์หมดแรงจะปรือตาขึ้น มากสุดที่เคยได้สัมผัสก็แค่ตอนที่เอลันดอร์ใช้ปากบำเรอสุขให้กับเขาจนม่อยหลับไปจริง ๆ
มารู้ทีหลังว่าเจ้าตัวยอมปลีกตัวไปเข้าห้องน้ำสำเสร็จกามด้วยตนเอง
น่าเห็นใจ,
เอนโซผละริมฝีปากออกอย่างกะทันหันจนกรอบปากเปื้อนน้ำลายเป็นสาย ร่างผอมขยับด้วยท่าทีที่ดูก้าวร้าวจนเอลันดอร์ยอมปล่อยแขนให้อีกฝ่ายเป็นอิสระเพราะกลัวว่าตนจะกวนใจอีกฝ่ายจนเริ่มมีน้ำโหขึ้นมาจริง ๆ
ร่างโปร่งติดจะผอมตามฉบับคนที่ไม่ค่อยออกกำลังกายโงนเงนอยู่นิดหน่อย เอนโซสูดหายใจยาว ๆ จากการจูบที่ทำเขาเกือบขาดอากาศเมื่อครู่ให้ตัวเองกลับมาเป็นปกติเสียก่อนจึงหันไปหาคนอายุมากกว่าที่กำลังมองตาละห้อย
“โซฟาหรือเตียง”
เปลือกตาขาวกะพริบถี่ก่อนจะทำสีหน้าไม่เชื่อหูตัวเอง เด็กผมบลอนด์ปรกคิ้วเท้าสะเอวทำสีหน้าเอือมระอา “ไม่ต้องทำเป็นทึ่ง ผมรู้ว่าพี่คิดอะไร— อุตส่าห์ยอมให้ค้างบ้านเลยนะ” แก้วสีฟ้าหม่นหรี่ลง
“จะไม่ทำเหรอ”
แทบไม่ต้องคิดคำตอบ ร่างสูงผุดลุกขึ้นตามพร้อมคว้ากายผอมหิ้วจากโซฟาปลายเตียงขึ้นไปบนฟูกนิ่มแทบจะยุบลงตามแรงกดทับ แจ็คเก็ตแขนยาวถูกเหวี่ยงลงพื้นเบื้องหลัง ตามด้วยเสื้อยืดสีเข้มที่ถูกถอดตามไป ดูรีบร้อนจนเอนโซชักรู้สึกว่าตัวเองไม่น่าเอ่ยชวนขึ้นมาก่อน
— น่าจะหลับ ๆ ไปเลย
“คิดว่าไหวหรือเปล่า ?”
เอนโซเลิกคิ้ว
“…อาจจะ” เอลันดอร์คืบคลานขึ้นไปนั่งอยู่บนเตียง รวบร่างที่ผอมกว่ามานั่งเกยระหว่างตักอีกครั้ง “เบา ๆ นะ” นักศึกษาหนุ่มขำร่วนออกมา หอมแก้มขาวอย่างรักใคร่และนึกเอ็นดูความเถรตรงเหล่านั้น เรียวขาของเด็กหนุ่มถูกยกชันขึ้นมา สะโพกเล็กขึ้นให้มือกร้านสะดวกในการถอดกางเกงผ้ายืดออกไป
“ไม่มีเจล”
“ไม่เป็นไร”
นิ้วกร้านแตะลงที่กลีบปากนิ่ม เอนโซมองตาขวางแต่ก็ยอมเปิดปากดูดชะโลมนิ้วชี้และกลางให้ชุ่ม อย่างที่รู้สึก, ทั้งลิ้นและกระพุ้งแก้มของเด็กหนุ่มนิ่มอย่างกับเยลลี่จนคนโตกว่าคว้านนิ้วเพลินใจทำให้เจ้าของโพรงปากนิ่มไอโขลกออกมาเบา ๆ
“ขอโทษครับ— ”
นิ้วทั้งสองชุ่มด้วยของเหลวหนืดและใส พร้อมฟองเล็ก ๆ ที่ติดเป็นบางส่วน แขนแกร่งสอดใต้ขาพับทั้งสอง ยกสะโพกที่เคยวางอยู่บนฟูกขึ้นมาไว้ที่หน้าขาให้สะดวกแก่การบีบจับแก้มก้นขาว ๆ ให้ล้นมือ
คนถูกเอาเปรียบจับคอเสื้อขึ้นมาปิดหน้าปิดตาถึงสันจมูก สัมผัสชื้นแฉะที่ดันหาร่องหลุมปิดสนิทชวนให้รู้สึกหวิวใจจนเนื้อตัวร้อนผ่าว รวมไปถึงใบหู
“ม— ไม่มีถุงยางด้วย”
เสียงแหบสั่นเอ่ยออกมาอย่างไม่ชัดถ้อยชัดคำนัก สะโพกนิ่มถูกฟอนเฟ้นจับแยกออกห่างให้กร้านนิ้วยาวมีพื้นที่ขยับเข้าออกยามสอดใส่เข้าไปในโพรงนิ่ม
“ไม่เป็นไร” เอลันดอร์เลียริมฝีปาก กดนิ้วข้อแรกเข้าไปในช่องทางบริสุทธิ์ “พี่พกมา”
นิ้วเท้าทั้งสิบจิกเข้าหากัน, มันไม่ได้ปวดแปลบอย่างที่คิดไว้เพราะร่างสูงไม่ได้รีบร้อนในการรุกล้ำโพรงรักอันแสนคับแคบ หากเป็นความจุกเสียดเสียมากกว่าที่ทำให้ใบหน้าเยาว์นิ่วหน้าขมวดคิ้ว
“ชู่ว์ — ใจเย็น ๆ ครับคนเก่ง”
จมูกโด่งฝังลงที่พวงแก้มขาว ริมฝีปากคลอเคลียอยู่ไม่ห่างในขณะที่มือบีบขยำก้อนเนื้อนิ่มอย่างเต็มมือจนล้นออกมาตามช่องนิ้ว คนตัวเล็กกว่าก้มหน้างุด ขดตัวงอจนสะโพกกลมมนโค้งขึ้นสะดวกแก่การดันนิ้วแกร่งทั้งสองเข้าไปขยับขยายโพรงรักให้มากขึ้น
เอลันดอร์ร่อนนิ้วเป็นทรงกลม เสียงเล็กสะอื้นฮั่กกระตุกขาเป็นระยะ ผนังลื่นภายในบีบเข้าหากร้านนิ้วที่พยายามสอดสำรวจตามสัญชาตญาณ เขาจึงงอข้อนิ้วถูเข้าที่รอยหยักขดเหล่านั้นตอบกลับไป “ฮึก — !”
ดี, ดีจนตาพร่า เอนโซขบฟันลงที่คอเสื้อ เคลื่อนมือไปกอบกุมแท่งเนื้อที่ไหวระริกตามแรงสั่นของสะโพก แก่นกายเนียนถูกสาวรูดเบา ๆ ในจังหวะที่แช่มช้ากว่าการสอดใส่ในช่องทางด้านล่าง ความร้อนผ่าวแล่นปราดไปทั่วทั้งกายแทบจะเปลี่ยนผิวสีขาวให้แดงแข่งกับใบหู
ในช่วงที่เจ้าของร่างผอมรู้สึกใกล้จะเสร็จสมในอีกไม่ช้า เขาปล่อยมือออกจากการบำเรอสุขให้ตนเองพร้อมทั้งปรามให้เอลันดอร์หยุดไว้เพียงเท่านั้น แต่เจ้าตัวดูท่าจะไม่ยอมจนต้องงัดลูกอ้อนขึ้นมาใช้
“ไม่— ไม่อยากเอาเปรียบ…ย- อยากเสร็จพร้อมกัน”
จึงยอมปล่อยแข้งขาขาวให้เป็นอิสระ, เอนโซถูกจับให้อยู่ในท่าคลานเข่าหันหลังให้เอลันดอร์ ไม่นานจึงถูกมือหนากดให้ลำตัวช่วงบนฟุบแนบลงกับเตียงโดนที่สะโพกกลมยังยกลอยอยู่ในระดับเดิม
เสียงรูดซิปดังขึ้น ความเป็นชายตื่นตัวเต็มที่ถูกคว้าออกมา เอลันดอร์วางมันพักไว้ที่ระหว่างร่องก้นนิ่มจนร่างผอมสัมผัสถึงเส้นเลือดที่ปูดขึ้นมาตามแนวยาวของท่อนเอ็น
บ้ารึเปล่า — เขาสบถงึมงำในใจ
กระเป๋าเงินมากมูลค่าถูกโยนทิ้งอย่างไม่ใยดีเมื่อซองถุงยางที่แอบไว้ในช่องกระเป๋านั้นถูกดึงออกมา เขาฉีกมันอย่างไม่รีบร้อน อันที่จริง, เอลันดอร์รีบร้อนไม่ได้หรอก นี่เป็นครั้งแรก แถมเขาไม่ใช่พวกคลั่งรักเปลี่ยนตัวเองเป็นคนดุร้ายยามอยู่บนเตียงเสียด้วย ถึงขนาดของมันจะสื่อว่าเขาน่าจะเป็นคนแบบนั้นก็ตาม
ท่อนเอ็นที่คับเต็มอุ้งมือพร้อมจะปล่อยคาวน้ำออกมาทุกเมื่อถูกครอบเสร็จสรรพ เอลันดอร์สาวสะโพกทำท่าเหมือนกำลังสอดใส่ให้แก่นกายไถพรืดตามร่องนิ่มโดนขอบโพรงรักที่ยังเปิดเป็นช่องเล็ก ๆ เอนโซคำรามในลำคอเป็นการขู่ขวัญหากเจ้าตัวยังคิดจะหยอกเขาอยู่แบบนี้
พ่อคนปากหวานพูดจาน่าฟังก็เลยยอม…แถมนี่เป็นสิ่งที่เขารอมาพักใหญ่ ๆ แล้วเสียด้วย
หัวหยักที่ถูกครอบไว้ค่อย ๆ ดันผ่านโพรงรักแสนแคบเข้าไป ร่างขาวร้อนวูบทุกครั้งที่ขดเส้นเลือดเสียดเข้ากับรอยจีบที่กระตุกถี่รับการสอดใส่ของชายอีกคน เอนโซรู้สึกเหมือนร่างกายถูกสูบเรี่ยวแรงจนแทบไม่เหลือ มีแค่ช่องทางเบื้องล่างเท่านั้นที่รู้สึกถึงความร้อนผ่าวและแน่น
“อ— อือ…”
เสียงแหบครางหวิว สะโพกนิ่มที่เคยเป็นสีขาวผ่องบัดนี้มีแต่รอยแดงเป็นปื้นจากการบีบเฟ้นของมือคู่โต เอลันดอร์ขยำก้อนเนื้อนิ่มแล้วแหวกมันออกให้เขามีพื้นที่ได้สาวเอวและจับจ้องทุกการสอดใส่ได้อย่างถนัดตา ร่างกายที่เคยชาวาบถูกความรู้สึกร้อนผ่าวเข้าแทรกซึม จากที่เคยจุกเสียด ตอนนี้มีแต่เสียว รู้สึกดีเกินจะบรรยาย
ลำคอแกร่งแห้งผาก เอลันดอร์สูดปากกลืนน้ำลายครั้งแล้วครั้งเล่าแต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดความกระหายเหล่านั้นได้เลย เขาปล่อยมือจากสะโพกนิ่ม ค้อมตัวลงหาใบหน้าที่หันข้างฟุบอยู่กับฟูกนอน
“รู้สึกดีไหมครับ ?”
เอนโซครวญเสียงแผ่ว ริมฝีปากส่งแต่เสียงร้องอืออาจับศัพท์ได้ไม่ชัดนัก แต่สีหน้าที่ดูเคลิบเคลิ้มคล้ายตกอยู่ในภวังค์ก็พอจะคาดเดาได้ว่ามันไม่แย่เสียทีเดียว ร่างสูงยืดตัวตรงอีกครั้ง มือคว้าเข้าที่ช่วงเว้าเอวของคนอายุน้อยกว่าให้อยู่กับที่แล้วส่งแรงสอดใส่ที่หนักแน่นมากกว่านิ่มนวล
เสียงกระแทกดัง ปั่บ ทำเอาน้ำตาร่วงจากแก้วคู่สวยด้วยอารามตกใจ
“อ๊ะ— พี่… ช้า ช้าหน่อย”
แขนเล็กอ้อมไปคว้ามือที่ยึดช่วงเอวตนไว้ เอลันดอร์ยอมผ่อนแรงลงตามคำขอคนแฟนหนุ่มแสนรักแม้อารมณ์มัวเมาในรสกามจะถูกลดลงไป
“พี่… ”
เอนโซครวญออกมาเบา ๆ เมื่อแก่นกายที่เคยฝังแน่นอยู่ในตัวถูกถอนออกไปเสียดื้อ ๆ เขานึกกลัวว่าความเรื่องมากของตัวเองจะเป็นเหตุน้อยใจให้อีกฝ่ายไม่อยากร่วมรักกับเขาต่อหรือเปล่า
ร่างผอมถูกจับให้นอนหงาย ตามด้วยร่างที่ดูกำยำกว่าโถมตัวทับตามมาไล่หลัง “อะ…” ริมฝีปากเล็กถูกฉวยจูบซ้ำไปซ้ำมา ไม่เปิดโอกาสให้ถามหรือโวยวายอะไร รู้ตัวอีกทีโพรงรักที่วูบโหวงก็ถูกเติมเต็มเช่นเดิม “อื้อ— …อ อ๊ะ”
“กอดพี่ได้ไหม…อยากชิดกันมากกว่านี้”
เสียงนุ่มออดอ้อน ส่งสายตาหวานชื่นชวนใจเต้นระส่ำเพราะพวงแก้มที่แดง นัยน์ตาเยิ้มด้วยอารมณ์รักและใคร่ เอนโซคำรามออกมาเบา ๆ คล้องแขนโอบรอบลำคอแกร่งอย่างที่เจ้าตัวขอ เอลันดอร์เองก็รวบร่างผอมมากกกอดจนได้ใกล้ชิดสมใจอยาก — หากเรียวขาขาวตวัดเกี่ยวรอบเอวเขาสักหน่อยคงเพอร์เฟ็คน่าดู
จังหวะเริ่มดำเนินต่ออีกครั้ง คราวนี้นุ่มนวลหวานชื่นเหมือนรักแรกของหนุ่มสาว เอนโซคิดว่าอีกฝ่ายปรารถนารสรักที่ร้อนแรงกว่านี้ แต่มันก็ถือเป็นการดีต่อตัวเขาเอง กลีบปากได้รูปขยับพรมจูบตามเรียวปากนิ่ม พวงแก้มแดงซ่าน และปลายจมูกรั้น มีหลายครั้งที่เด็กหนุ่มพยายามจะโต้ตอบโดยการงับเข้าที่สันกรามคนโตกว่าเบา ๆ จนโดนเคี้ยวซี่เล็กขบพอให้รู้สึกมันเขี้ยวเบา ๆ
“ฮื่อ— อ๊ะ… อ๊า !”
สะโพกสอบซอยถี่ในระยะที่กระชั้นชิดกว่าเดิม เอนโซหอบครางเสียงกระท่อนกระแท่นซุกหน้าลงกับบ่ากว้างหาที่ยึดเหนี่ยว นัยน์ตาสีฟ้าหม่นปรือปรอย คว้าคออีกฝ่ายลงมาป้อนจูบให้ฉ่ำใจ สองขายกพาดเหนือบั้นเอวของคนด้านบน
เรียวปากถอนออกไป “อา, น่ารักจัง” เอลันดอร์เอ่ยชม รู้สึกเคลิ้มกับอารมณ์ใคร่แสนหวานยากจะหยุดยั้ง ไหนจะใบหน้าน่ารักที่ตอนนี้น่ารักกว่าเดิมเป็นทวีคูณจนอยากใช้เวลาบนเตียงนี้— สถานการณ์นี้ไปทั้งคืน
น่าเสียดายที่เครื่องป้องกันมีแค่ชิ้นเดียว
ร่างเล็กถูกยกลอยขึ้นมาตามแรงฉุดรั้งของคนตัวโตกว่า เอนโซถูกจับในนั่งเกยหน้าขาแกร่งโดยที่ร่างกายยังคงดูดกลืนท่อนเอ็นลำเขื่องเอาไว้ มือหนาลดไปกุมสะโพกนิ่มทั้งสอง ออกแรงเบา ๆ ในการช่วยให้เอวผอมขย่มแก่นกายที่ใกล้จะสมอารมณ์ในไม่ช้า
“อ— อ๊ะ…ชอบ ชอบไหม ?”
คราวนี้เป็นเอนโซที่เอ่ยถาม, นัยน์หยาดเยิ้มปรือปรอย เคลื่อนหน้าเข้าไปงับกลีบปากสวยเบา ๆ “ที่สุดเลยครับ” เอลันดอร์ตอบกลับ พร้อมทั้งคลอเคลียริมฝีปากคนช่างหว่านเสน่ห์ใส่เขากลับไปด้วย
ร่างเล็กก็ใกล้จะแตะฝั่งฝันอยู่รอมร่อ สองขาที่เคยพันเกี่ยวรอบเอวสอบชันเข่าลงกับที่นอนเป็นการช่วยส่งแรงโยกเอวให้ไวขึ้นโดยมือฝ่ามือคู่โตฟอนเฟ้นเร้าอารมณ์ไปด้วย
ใบหน้าเยาว์ซุกลงที่ลำคอแกร่ง หายใจฟึดฟัดเบา ๆ อย่างไม่ทั่วท้อง ไม่นาน, ธารสีขาวข้นคลั่กก็พวยพุ่งออกมาพร้อมกัน
ร่างผอมดูเหน็ดเหนื่อยมากกว่า หลังหลั่งความสุขสมออกมาจนไม่เหลืออารมณ์ไหนติดค้างก็หมดแรง ทิ้งตัวใส่ร่างที่ดูกำยำกว่า หน้าท้องของเอลันดอร์เปรอะน้ำคาวพุ่งเป็นทางมาถึงแผงอกเปลือย…คงต้องหาอะไรมาทำความสะอาด จะได้ไม่เลอะเทอะฟูกนอนของเจ้าบ้าน
ส่วนเอนโซ — ไม่ต้องเป็นห่วง
หนุ่มมหาลัยประคองร่างแฟนหนุ่มที่ตัวอ่อนปวกเปียกไปแล้วลงนอนบนเตียง จัดท่านอนให้เรียบร้อยจึงถอนแก่นกายที่กลับมาขนาดเป็นปกติแล้วออกมา พลาสติกขุ่นถูกดึงออก มัดปากถุงให้เรียบร้อยของเหลวข้างในจะได้ไม่หกออกมา
“…หืม ?”
เอลันดอร์ก้มลงมองคนตัวขาวที่เอื้อมมือมาสะกิดเขาเบา ๆ
“พ-พอไหม… ?”
“…”
“ต่อก็ได้…ถ้าพี่อยาก”
เอลันดอร์ยิ้มแปร่ง ใจเขาน่ะอยากทำต่ออยู่แล้ว แต่ทั้งอีกฝ่ายดูหมดสภาพแถมเครื่องป้องกันก็มีอยู่แค่นี้ เขาจึงสั่นหัวปฏิเสธ
“ถุงยางหมดแล้วครับ”
“….ส- สด — ไหม ?”
วู้ว, เกินไปแล้ว
มีแฟนที่ทั้งน่ารักทั้งขี้ยั่ว เลือกจีบไม่ผิดคนจริง ๆ
เอลันดอร์หัวเราะร่วน ก้มลงไปจูบหอมใบหน้าน่ารักให้ชื่นใจ ยิ่งอีกฝ่ายไม่เบือนหน้าหนีเขายิ่งอิ่มเอม
“ไว้วันหลังนะครับ”
“อือ”
“แต่วันหลังจะเหนื่อยกว่านี้…เพราะพี่ไม่หยุด พี่อนุญาตให้เราสั่งแค่ช้าหรือเร็ว”
เอนโซหน้าหงิก
“อาบน้ำไหมครับ ?”
คนถูกถามสั่นหัว
“ไม่เอา…กลิ่นพี่ติดอยู่ อยากหลับไปเลย”
เฮ้อ, คนอายุมากกว่ายิ้มด้วยความขัดเขินระคนเอ็นดู ปลีกตัวเข้าห้องน้ำไปล้างคราบคาวที่ติดอยู่ตามหน้าท้องออก รวมถึงทิ้งเครื่องป้องกันใช้แล้วลงถังขยะไปด้วย
เอลันดอร์แทบจะกระโจนใส่เมื่อกลับออกมาแล้วพบว่าคนตัวขาวกางแขนรอเขาเข้าไปกกกอด แก้มขาวถูกหอมฟอดหนัก ๆ ราวครั้งที่ยี่สิบของวัน เด็กหนุ่มซุกตามคอและอกของคนอายุมากกว่า หาที่ที่จะนอนสูดกลิ่นประจำกายชวนให้เคลิ้มฝันของคนรัก สุดท้ายก็จบที่แผงอกกว้าง
“ฝันหวานครับคนเก่ง”
“อืม…” แขนเล็กยกขึ้นกอดก่ายคนที่กระชับเขาไว้ในอ้อมแขนเช่นกัน “ราตรีสวัสดิ์”
♡
Laby'J Margaret 